چگونه بفهمید فردی دروغ می‌گوید؟
تشخیص حرف درست از نادرست توانایی است که اغلب آدم‌ها آرزوی داشتنش را دارند. پلیس‌ها برای شناخت مجرمان‌شان، قاضی‌ها برای داشتن قضاوتی درست، مادرها برای مراقبت از فرزندشان و زنان برای اطمینان داشتن به شوهرشان باید توانایی شناخت دروغگو را داشته باشند. شناختن یک دروغگو کار آسانی نیست اما می‌توان از برخی نشانه‌ها برای پی بردن به این موضوع استفاده کرد. گرچه آدم‌های مختلف شیوه‌های متفاوتی را برای دروغ گفتن انتخاب می‌کنند اما بسیاری واکنش‌ها در میان اغلب دروغگوها یکسان است. گرچه شما نمی‌توانید با دیدن یک نشانه به شک‌تان پایان دهید و مهر دروغگویی را روی طرف مقابل‌تان بچسبانید اما حضور مجموعه‌ای از نشانه‌ها می‌تواند شما را کمی مطمئن‌تر کند. به این 12سوال پاسخ بدهید. اگر تعداد جواب‌های مثبت بیش از 3 بود، شک‌تان منطقی است. اگر بیش از 7 پاسخ مثبت بود، شک‌تان می‌تواند به یقین نزدیک شود!
- آیا از جواب دادن طفره می‌رود؟
اگر کسی به سوال شما پاسخی بسیار مختصر و کوتاه داد، نمی‌توانید به او مهر دروغگویی بزنید اما این موضوع می‌تواند یکی از نشانه‌هایی باشد که دروغگوها را به ما می‌شناساند.
- آیا دنبال توجیه می‌گردد؟
گاهی اوقات این افراد درست بعد از پاسخ دادن به سوال، شروع به گفتن دلیل‌هایی برای توجیه حرفشان می‌کنند. از آن‌جایی که‌کسی از آن‌ها توضیحی نخواسته و البته این توضیحات برنامه‌ریزی شده هم نیست می‌توان آن‌ها را از یک توضیح واقعی و درست تشخیص داد.
- آیا وقتی می‌پرسید، سوال را تکرار می‌کند؟
اغلب اوقات آن‌ها قبل از جواب‌دادن، سوالات آن سوال را تکرار می‌کنند؛ انگار که انتظار شنیدن آن را نداشته باشند و سعی می‌کنند با این کار کمی زمان برای خود بخرند تا جوابی مناسب را در ذهن‌شان آماده کنند.
- آیا از واکنش شما می‌ترسد؟
معمولا دروغگوها بعد از گفتن توضیحات‌شان سعی می‌کنند واکنش شنونده را زیرنظر بگیرند. آن‌ها به‌طور دقیق به رفتار و حرکات فردی که از آن‌ها سوال می‌کند خیره می‌شوند تا ببینند که آیا طرف مقابل‌شان روی او قضاوت می‌کند یا نه و اینکه آیا او حرفشان را باور کرده است یا خیر.
- هنگام جواب دادن تپق می‌زند؟
آن‌ها هنگام گفتن داستان‌شان آرام و بریده بریده حرف می‌زنند. انگار که درست در همان لحظه به خلق یک ماجرا می‌پردازند؛ ماجرایی که اصلا اتفاق نیفتاده و همین واقعی نبودنش است که آن‌ها را مضطرب کرده و جملات‌شان را می‌شکند.
- از توضیح دادن بیزار است؟
دروغگوها دوست ندارند در مورد کاری که کرده‌اند زیاد توضیح بدهند و معمولا اگر زیاد از آن‌ها سوال کنید آشفته و عصبی می‌شوند. درحالی‌که اگر شما به کسی که راست می‌گوید، تهمت دروغگویی بزنید، او برای رها شدن از این تهمت تمام تلاشش را کرده و سعی می‌کند با بیان کردن دلایل بسیار، شما را قانع کند که دروغی در کار نیست و البته تا شما را قانع نکند آرام نمی‌گیرد.
- سعی می‌کند سریع جواب دهد؟
وقتی از راستگوها سوال می‌پرسید که جواب دادن به آن برای‌شان دشوار است، به نقطه‌ای دور خیره می‌شوند تا خوب به سوالی که برای‌شان مطرح کرده‌اید فکر کنند و جوابی قانع‌کننده را پیدا کنند درحالی‌که دروغگوها تنها یک لحظه نگاه‌شان را منحرف می‌کنند و فورا نخستین جوابی که به ذهن‌شان می‌آید را بیان می‌کنند.
- پای شاهد را وسط می‌کشد؟
دروغگوها به‌دنبال شاهدی برای گفته‌های‌شان می‌گردند و گاهی سعی می‌کنند با ارجاع‌دادن شما به آن شاهد از جواب دادن طفره روند. برای مثال وقتی از او دلیلی می‌پرسید، سعی می‌کند به جای جواب دادن بگوید اگر به من اعتماد نداری چرا از فلانی نمی‌پرسی؟
- نشانه‌های زبان بدن را می‌بینید؟
آن‌ها معمولا حالات خاصی را به‌خود می‌گیرند. مثلا با موهای‌شان بازی می‌کنند یا ابروهای‌شان را می‌خارانند. گرچه اگر بخواهیم فهرستی طولانی از این حالات را تهیه کنیم، می‌توانیم اغلب این نشانه‌های تکراری را بشناسیم اما نباید فراموش کرد که همه آدم‌ها از یک نشانه استفاده نمی‌کنند، گرچه اغلب نشانه‌ای مشابه را برای آرام‌تر کردن خود به کار می‌گیرند.
- به چشم‌تان نگاه نمی‌کند؟
دروغگوها از چشم می‌ترسند. آن‌ها سعی می‌کنند نگاه شان را از شما بدزدند یا اینکه فورا بعد از جواب دادن به سوال‌تان صحنه را ترک کرده یا روی‌شان را برمی‌گردانند.
- یک جمله را تکرار می‌کند؟
دروغگوها از فراموش کردن واهمه دارند. آن‌ها سعی می‌کنند از کلمات یک‌سانی استفاده کنند و خیلی مراقبند که جملات‌شان را فراموش نکرده یا تغییر ندهند.
درحالی‌که راستگوها سعی می‌کنند با تکرار سوال‌تان، حقیقت را با جملات متفاوت به زبان بیاورند، به امید اینکه شما یکی از شیوه‌های بیان آن را بپذیرید.
- آرامش تان را حفظ کنید
عصبانیت و حمله کردن تنها می‌تواند اوضاع را پیچیده و نفرت میان شما و دروغگوی مقابل‌تان را بیشتر کند. شما با آرامش زودتر به نتیجه خواهید رسید. طوری رفتار کنید که فرد مقابل‌تان احساس نکند موضوع را فهمیده‌اید. او را متهم نکنید و در مقام قضاوت قرار نگیرید. بگذارید گمان کند که تنها یک گفت‌وگوی دوستانه، بدون هیچ شکی میان شما اتفاق می‌افتد. قبل از هرگونه قضاوت شما باید در مورد ادعای‌تان نسبت به دروغگو بودن او مطمئن شوید و تلاش کنید که او را بیهوده به چیزی متهم نکنید.
- منتظر توضیح بمانید
یک سوال کلی بپرسید و بعد سعی کنید سوالاتی که نمی‌توان با یک کلمه به آن جواب داد را مطرح کنید. جوری سوال کنید که فرد مقابل‌تان مجبور باشد پاسخی طولانی و کامل را به سوال‌تان بدهد. دروغگوها از توضیح دادن بیزارند و حین بیان توضیحات‌شان مدام از این واهمه دارند که مچ‌شان گرفته شود. نگذارید که با پاسخ‌های کوتاه، بی‌تفاوت و چند کلمه‌ای از روشن کردن موضوع طفره بروند و البته نگذارید که احساس کنند بازجویی می‌شوند و مورد شک قرار گرفته‌اند.
- شک‌تان را پنهان کنید
وقتی او به سوال‌تان جواب می‌دهد، حرفش را قطع نکنید و بگذارید با تمرکز به سوال‌تان جواب دهد. تنها با رها کردن او در حالت عادی است که می‌توانید در مورد حرف هایش قضاوت کنید. بگذارید تا جایی که می‌تواند داستانش را بپروراند. شما راحت‌تر می‌توانید تناقض حرف‌هایش را در یک صحبت طولانی مشاهده کنید. اگر مکالمه‌تان را از مسیر آرامش خارج نکنید و شرایطی را فراهم کنید که او فکر کند حرف‌هایش پذیرفته شده است، او میل بیشتری به پروراندن داستانش و طولانی‌کردن بحث خواهد داشت و این می‌تواند برگ برنده‌ای برای شما باشد.
- او را امتحان کنید
موضوع را تغییر بدهید. درحالی‌که راستگوها از این تغییر ناگهانی شوکه می‌شوند و سعی می‌کنند بحث در مورد موضوع قبلی را ادامه دهند، دروغگوها از این تغییر موضوع استقبال می‌کنند و با خیال راحت در مورد موارد دیگر حرف می‌زنند. آن‌ها به محض تغییر‌کردن بحث گمان می‌کنند که شما موضوع را فراموش کرده‌اید و اطمینان‌تان نسبت به او را به دست آورده‌اید.
